کد مطلب:4585
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:32
آيا تمدّن امروزي واقعاً تمدّن است ؟
در تعريف تمدّن چنين آمده است : متخلق شدن به اخلاق اهل شهر و انتقال از خشونت و جهل به حالت ظرافت و انس و معرفت ( اقرب الموارد ) البته اين يك تعريف لغوي است و اكنون تمدّن بدون پيشرفتهاي تكنولوژيك تعريف نمي شود و چه بسا تنها با اين ويژگي يعني فن آوري متنوع و رشد رايانه ها و گسترش ارتباطات شناخته مي گردد . امّا به سادگي مي توان به اين پرسش پاسخ داد كه اين وجه تمدّن هرگز تعريفي جامع از تمدّن حقيقي نيست . زيرا آثار زيانبار آن روز به روز آشكارتر مي گردد و بن بستهاي اخلاقي ، فكري ، فلسفي ، اجتماعي ، نشانه ناتمام بودن آن ويژگي است . فرهنگ انساني بايد همراه رشد امكانات رشد كند و بالنده گردد وگرنه تيغ تيز به دست زنگي مست است .
مشكل اساسي در همين نكته نهفته است كه فرهنگ حاكم بايد بعد معنوي آدمي را گسترش دهد و جهت يابي زندگي را برايش تأمين نمايد تا باعث هدايت و كنترل او گردد . و اين فرهنگ با تلفيقي از هنر و ادبيات و فلسفه و حتّي عرفان مهيا نمي گردد ، چون در نظامي كه انسان عمق و نيازهايش شناخته نشده ، حتّي عرفان به بازي گرفته مي شود . چنانكه پرفسور چيتيك استاد دانشگاه هاروارد آمريكا گفته است غرب اكنون مثنوي و مولوي را مطرح مي كند امّا فقط صيغه عشق را برجسته مي كند و هر جا سخن از تكليف است سانسور مي نمايد . چون او به خوشي مي انديشد .
پس تنها راه نجات ، اقبال به دين و وحي با تمامي جامعيّت آن است . دين بن بست ها را مي شكند و انسان را با همه ابعادش سرشار مي نمايد و او را كنترل كرده و به همه دست آوردهايش جهت مي بخشد . پس جواب پرسش با جرأت منفي است .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.